Giriş

İnternette gizlilik ve güvenlik isteyen birey, ilk adımı olarak kime karşı kendini koruması gerektiğini bilmeli, ve bunları kendince tanımlamalıdır.

Bu, kişiden kişiye değişecektir. Örneğin, baskı altında bir gazetecinin kaçınması gereken organizma onu sansürleyebilecek bir devlet birimi, veya bir rakip olabilir.

Kişinin yaptığı bu tür tanımlamaya, “Threat Modeling”, gerçek anlamı içinde çevrildiğinde “Tehdit Modelleme”, ya da “Tehdit Tanımlama” denir.

Küçük bir not olarak: Bu bahsettiğim “Tehdir Tanımlama”, bilişim ve yazılım terimi “Threat Modeling” ile ilişkili olsa da, aynı anlama tam gelmiyor.

Giriş

Şu noktada duymayan kimsenin kalmadığı bu olayın, dikkat ederseniz, gizliliğin önemini ima eden birkaç sonuç fark edebilirsiniz. Bunları keşfedelim.

E-devlet ve Türkiye’nin Dijitalleşmesi

Kişisel bakış açım şu ki; insanların internet erişimi elde etmeden önce bir eğitim sürecinden geçmeleri gerekir. Yanlış bilgi ve içeriğin kol gezdiği, nispeten özgür ve tamamen ayrı bir dünya olan internet, her açıda fazlasıyla güvensiz, ve art niyetli bir dünyadır.

Türkiye’de bu eğitim hiçbir zaman olmamış, ve muhtemelen olmayacaktır. Çünkü belirli bir seviyede cehalet, kendi menfaatini kovalayan bir devlet için gereklidir. Ve aynı zamanda devletin kendisi de cahildir. Belirli teknolojileri anlamadan, ve sonuçlarına karşı önlem almadan bir sistem kurulmuştur Türkiye’de. Bu sistem ne kadar hızlı olursa olsun, güvensiz olacağı ortadadır. Güvensiz yazılımın sonuçlarının ağır olacağını anlayabilen Almanya veya Japonya gibi ülkeler, baktığınızda yeni gelişimleri resmi dairelere entegre etmekte çok daha yavaştır. Örnek olarak Japonya, 2024 tarihinde analog teknolojik aletlerden kurtulmuştur. 1964, hatta daha da eskilere giden bir teknolojiden bahsediyoruz.

Giriş

Aldous Huxley’nin 1962’deki yaptığı konuşmasındaki görüşüne göre, 1984’teki hikayeye zıt olarak, bir otorite figürünün kontrolü sağlaması için bir miktar bile olsa da, yönettiği insanların rızasına sahip olması gerekir.

Saf kuvvet ve terör ile otoritenin sonsuza kadar sağlanamayacağını belirtir. Eninde sonunda yönetilecek toplumun ikna edilmesi ve çeldirilmesi gerektiğini söyler.

Bu düşüncelerinin ve gelişen teknolojiye karşı gözlemlerinin üstüne Huxley, Cesur Yeni Dünya‘yı yazmıştır.

Cesur Yeni Dünya

Huxley’nin yazdığı bu romanda, bebek üretimi makineleştirilmiş, ve çoğunlukla insansızlaştırılmıştır. Ve aynı zamanda bu sadece bir üretim değil, bir klonlama durumundadır. Yani sadece mükemmel insanlar üretilir. Uyumlu, itaatkâr, ve halinden memnun bireyler.

Bu gönderi, Arthur C. Clarke’ın 2. kitabı “2010: İkinci Uzay Destanı” namıdiğer “2010: Yolculuk İki"yi kapsar. İlk kitabın özetini ve yorumlarımı okumak için tıklayın.

Giriş

Bu kitap bazı eleştirdiğim noktaları düzeltmesine rağmen aynı zamanda hikayede çok daha büyük delikler ve düzensizlikler açıyor. Her ne kadar bir noktada duygularımı manipüle etmeyi başarmış olsa da, bundan çok fazlasını yaptığını ne yazık ki söyleyemeyeceğim.

Hikaye

Roman ilk kitapta da yer almış Heywood Floyd ve Dr. Dimitri Moisevitch’in aralarında, Bowman’ın kayboluşundan sonra bu sefer Satürn’ün uydusu Iapetus yerine Jüpiter sistemindeki Io’da yer alan 2. gizemli ve devasa monoliti ve aynı zamanda diğer gezegenleri araştırmak için yapılacak 2. yolculuğun planlamaları hakkında bir konuşma sürmektedir.

“Kısaca” özeti ve üzerinde düşüncelerim.

Hikaye

Roman insanların mağara adamları oldukları ilkel bir zamanda başlıyor. Dünya-dışı akıllı varlıkların Dünya’daki insanlara belirsiz etkileri olan bir kristali düşürmeleri sonrası insanlığın kısaca nasıl gelişmeye ilk adımlarını atışını anlatıyor.

Bu başlangıçta akışı bir kabilenin liderinin perspektifi ile anlatıyor. Not etmem gerekir ki, romanın sonrasında bu figürün pek de önemi kalmayacak; çünkü bu ilkel zamanı çok uzatmadan birdenbire insanın gelişiminin büyük bir kısmını 2 sayfada betimliyor. Bu modern insanların zamanına geçişindeki vizyon, 1990’lardaki insanların geleceği gördükleri bir ortama benziyor.

“Neden umursayayım ki?”, gizlilik konusu hakkında konuştuğumda karşıma sık çıkan bir soru. İnsanın gizliliğini koruması için birçok sebep var, ama buna giriş yapmadan önce önden birkaç tanımlama sunmam gerekiyor:

Gizlilik, anonimlik, güvenlik, ve sır tutma birbirlerinden ayrı terimlerdir. Sır tutma dediğim de utanç verici bir durumu saklamak olarak tanımlanabilir.

Burada benim bahsedeceğim konu gizlilik olacak. Aklınızda bulunsun, gizlilik isteyen güvenlik, güvenlik isteyen gizlilik istemelidir.

Gizlilik, benim tanımımla: Kişisel verilerin korunması; örneğin internetten arattığınız bir şey. Ya da izlediğiniz bir video. Kelime anlamı özel veya mahrem bir durumun gizli tutulmasıdır.

Bu, bir önceki gönderimin devamıdır.

Giriş

Tamam, gizliliği korumanın nedenini anladınız. Peki gizliliğe nasıl kavuşabilirim? Bu gönderide değineceğim konu budur.

Öncelikle önden söylenilmesi gerekir ki, normal bir vatandaşın ne internette ne de gerçek hayatta tam gizliliğe ihtiyacı var. Bu ulaşması çok zor bir hedef, çünkü belirli iletişim bağlarının kesilmesi, ve normal yaşamınızın bırakılmasını bile gerektirebilir.

Burada daha çok hasar kontrol yapılışını göstereceğim. Yani, kötü servislerin kullanımını minimize etmeye yönlendireceğim, ama siz okurların talimatlarımın hepsini tam tamına yerine getirmeniz gerekmez. Bazılarımız diğerlerinin ihtiyaç duymadığı yazılımlara ihtiyacı olabilir. Bu, benim açımdan, modern dünyada hayatın ne yazık ki bir parçasıdır.

Kurgundaki dünyayı nasıl inşa ettiğin, ve okuyucuya hayal ettirdiğin; hikayendeki en önemli kategoridir.

Sıklıkla, insana etki bırakan hikayedeki heyecan verici sahne ve anlar ya da sonu değil, kurulan dünyada yaşayan okuyucunun boğucu atmosfer tarafından kucaklandığını hissedebilmesidir.

Ben post apokaliptik, yani “insana zarar veren büyük bir olay sonrası” (örn. bir nükleer savaş sonrası) okumayı severim. Korkunç, karanlık, gri bir dünya kadar kolaylıkla içe çeken başka bir atmosfer yoktur.

Uzayda Piknik’teki gibi, “Bölge“deki tehlike hissi, ya da Metro kitaplarındaki aynı hissin 10 katı, ikisinin keşfettiği bu hisler hikayecilikte fazlasıyla eşsiz; Savunmasızlık.

Hangi tarayıcıyı seçmeye karar verdiğine göre şimdi Google’sız Chromium’u indirebilirsin:

1. ungoogled-update.bat’i indir

1,5. Tarayıcın indirmeyi engelleyebilir, çünkü indirdiğin dosya bilgisayarına bir komut yazdırır. “Yine de indir” düğmesine tıklayabilirsin.

2. Dosyaya çift tıkla.

3. Eğer komut istemi izin isterse/soru sorarsa klavyeden “y” tuşuna bas.

Ve bu kadar. Windows gerisini halledecek. Bu komutu her güncelleme geldiğinde yürütmen lazım.

“Komutun içinde ne yazıyor?” winget install –id=eloston.ungoogled-chromium -e yazıyor. Bu kodu direk UC’nin resmi github sitesinden aldım ( https://github.com/ungoogled-software/ungoogled-chromium-windows)